Obecność pasożytów w organizmie ryby, takich jak wesz łososiowa czy robaki, można podejrzewać po wyraźnej zmianie zachowania. Zaobserwuj, czy ryba porusza się normalnie, chaotycznie czy w sposób odmienny niż zwykle. Chorobom grzybiczym, takim jak pleśniawka ryb czy choroba aksamitna towarzyszy zmieniony wygląd skóry.
Pleśniawki to powierzchowna infekcja jamy ustnej wywołana przez grzyby (Candida albicans). To szczególnie powszechna przypadłość wśród niemowląt i małych dzieci, związana jest bowiem z niedostatecznie rozwiniętym układem odpornościowym lub po prostu spadkiem odporności. Biały nalot pojawiający się w ustach obejmuje najczęściej język, dziąsła i podniebienie. Wyleczenie pleśniawek nie jest niestety takie proste. Jak rozpoznać pleśniawki? Pleśniawki to powierzchowne infekcje błon śluzowych wywołane przez grzyby. Przyczyną infekcji są przeważnie drożdżaki z rodzaju Candida albicans, jednak zakażenie mogą powodować również grzyby rodzaju Histoplasma lub Blastomyces, a także inne grzyby oportunistyczne stanowiące zwykle naturalną florę bakteryjną człowieka i atakujące w sytuacjach obniżonej odporności. Pleśniawki występują najczęściej u niemowląt i małych dzieci, których układ odpornościowy nie jest jeszcze dostatecznie rozwinięty. Zdarzają się znacznie rzadziej u dorosłych, wtedy przyczyna jest zwykle znacznie poważniejsza. Występują w jamie ustnej, na języku, podniebieniu. Przypominają ścięte mleko, pokrywają powierzchnię jamy ustnej gęstym, białym, kożuchowatym nalotem. W niektórych przypadkach zakażenie grzybem może przejść na przełyk, krtań, tchawicę i pleśniawek: Biały, grudkowaty nalot na języku, dziąsłach i podniebieniu. Białe plamki mogą zlewać się w większe wysepki, przypominają wtedy twaróg lub ścięte mleko. Lekka postać choroby, najczęściej we wczesnym stadium, nie wywołuje bólu i większego dyskomfortu. Gdy grzyb zaczyna się rozprzestrzeniać i obejmować kolejne obszary jamy ustnej, może pojawić się ból i trudności w przełykaniu. Nalotu nie można zetrzeć palcem lub gazikiem, a przy podjęciu próby pojawia się najczęściej zaczerwienienie i krwawienie, a także ból. W zaawansowanym stadium choroby utrzymujący się ból może powodować utratę łaknienia, niepokój, rozdrażnienie, chrypkę i wymioty. Pleśniawki są zaraźliwe jak każda choroba wywoływana przez grzyby. W związku z tym każdy kontakt, na przykład poprzez pocałunek, może okazać się źródłem występowania pleśniawekPrzyczyną tworzenia się pleśniawek jest zakażenie drożdżakiem Candida albicans. To właśnie grzyby tego rodzaju wywołują najczęściej te nieprzyjemne dolegliwości. Do infekcji może dochodzić z różnych powodów. Wyróżnia się jednak kilka czynników, które wpływają na występowanie najważniejszych czynników zwiększających ryzyko zakażenia grzybami zalicza się:ZAKAŻENIE PODCZAS PORODU: inaczej zakażenie pierwotne, polega na zakażeniu się noworodka grzybami występującymi w drogach rodnych kobiety w czasie ODPORNOŚĆ: to jedna z głównych przyczyn zakażenia grzybiczego. U niemowląt i maleńkich dzieci układ odpornościowy nie jest jeszcze odpowiednio rozwinięty, dlatego szanse na zakażenie infekcją grzybiczą są wyjątkowo duże. Pleśniawki u starszych dzieci i dorosłych także zdarzają się w sytuacjach obniżonej odporności, na przykład w czasie choroby czy po długim antybiotyki niszczą dobre bakterie, które odpowiedzialne są za ochronę organizmu. Dlatego po długiej lub częstej antybiotykoterapii człowiek jest bardziej narażony na zakażenie grzybami. Dotyczy to szczególnie noworodków i małych dzieci, które leczone są antybiotykiem. Pleśniawki są częstym skutkiem ubocznym długiego zwiększa ryzyko zakażenia grzybami ze względu na nierozwiniętą lub bardzo słabo rozwiniętą odporność HIGIENA JAMY USTNEJ: w przypadku noworodków i małych dzieci niezwykle ważna jest odpowiednia higiena jamy ustnej. Nie chodzi tu o mycie zębów, szczególnie gdy dziecko jeszcze ich nie posiada, wystarczy dbać o czystość smoczka i butelki. Brudne palce, zabawki i inne przedmioty, które mogą być w pewien sposób zanieczyszczone, również nie powinny lądować w ustach dziecka. Smoczki, gryzaki i ulubione zabawki plastikowe lepiej wyparzać co jakiś czas, a także dokładnie myć ręce przed kontaktem buzią PRZEWLEKŁE: ryzyko występowania pleśniawek jest większe u osób, które chorują na choroby obniżające odporność, na przykład cukrzycę, nowotwory, AID, a nawet choroby reumatyczne, które wymagają przyjmowania leków immunopresyjnych i sterydów. Uwaga! Pleśniawki są zaraźliwe i mają tendencję do nawracania! Jeśli dziecko chorowało już na pleśniawki, to ryzyko nawrotu jest stosunkowo duże. Zobacz na zdjęciu, jak wyglądają pleśniawki na języku: fot. Źródło: ShutterstockPleśniawki u niemowlątNiestety, pleśniawki stosunkowo często dotykają maleńkie dzieci, zwłaszcza w pierwszym miesięcy życia. Wynika to najczęściej z niedojrzałości układu odpornościowego. Leczenie pleśniawek lekami dostępnymi bez recepty często bywa nieskuteczne. Dobre wyniki leczenia otrzymuje się natomiast, stosując leki przeciwgrzybicze, pochodne imidazolowe (np. flukonazol). Leczenie pleśniawek najlepiej konsultować z lekarzem i trudne do wyleczenia pleśniawki u niemowląt mogą świadczyć o obecności pewnych czynników sprzyjających rozwojowi pleśniawek, na przykład o zakażeniu grzybiczym matki, niskiej masie urodzeniowej, zaburzeniach odporności, cukrzycy lub częstym leczeniu pleśniawkomCo zrobić, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia pleśniawek? Podstawą jest dbanie o odpowiednią higienę jamy ustnej dziecka, a także o właściwą dietę i stan zdrowia. Zalecenia dotyczą zarówno osób dorosłych, jak i małych dzieci, chociaż w przypadku noworodków trudniej jest o higienę języka, dziąseł czy podniebienia. Zaleca się delikatne oczyszczanie dziąseł, zachyłka pod górną i dolną wargą, grzbietu języka oraz dna jamy ustnej, jałowym gazikiem nawiniętym na palec i zwilżonym letnią przegotowaną wodą po każdym posiłku zjedzonym przez dziecko — zarówno po karmieniu piersią, jak i pleśniawki pojawią się w jamie ustnej, najlepiej unikać kontaktu ze śliną osoby zarażonej grzybami. Należy unikać korzystania z tego samego kubka, widelca, łyżeczki. Rodzice powinni także myć ręce przed i po kontakcie ze śliną i jamą ustną chorego pleśniawekLeczenie pleśniawek, gdy zmiany ograniczone są do jamy ustnej i wykluczono poważne przyczyny ich występowania, polega na miejscowym stosowaniu roztworów nystatyny nakładanych na objętą drożdżakami skórę. W leczeniu stosuj się także metronidazol w postaci żelu oraz doustne leki azolowe (przeciwgrzybicze) — flukonazol, itrakonazol, polskich aptekach dostępne są także kremy i żele przeznaczone do leczenia pleśniawek. Preparaty bez recepty stosuje się najczęściej w przypadku niewielkich zmian. Zaawansowana choroba wymaga najczęściej specjalistycznego leczenia. Zobacz także Źródło: dr n. med. Ernest Kuchar, Pleśniawki jamy ustnej u niemowląt, Klinika Pediatrii i Chorób Zakaźnych Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu ( Natalia Ignaszak-Kaus, Pleśniawki (
Akwarystyka szczególnie wśród początkujących adeptów tego hobby, może przysparzać wielu problemów. Na ogarnięcie tematu potrzeba czasu i doświadczenia. Do podstawowych błędów początkujących akwarystów można zaliczyć: przerybienie akwarium (zbyt wiele ryb w niewielkim zbiorniku), przekarmianie ryb i nieregularne podmiany wody.
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 16:19, data aktualizacji: 09:51 Konsultacja merytoryczna: Lek. Aleksandra Witkowska ten tekst przeczytasz w 5 minut Pleśniawki to objaw zakażenia grzybiczego śluzówek występującego w jamie ustnej noworodka lub niemowlęcia. Jest to częsta dolegliwość zwykle o przebiegu łagodnym, która dość łatwo poddaje się leczeniu. Pleśniawka ma wygląd białego, smugowatego nalotu na wewnętrznej części policzków, podniebieniu lub w przedsionku jamy ustnej. Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Pleśniawki - przyczyny powstawania Objawy pleśniawek w gardle Pleśniawki w gardle i ich diagnostyka Przyczyny powstawania białego podniebienia u noworodków i starszych dzieci Pleśniawki w gardle a grzybica układu pokarmowego Na czym polega leczenie pleśniawek? Pleśniawki - przyczyny powstawania Białe podniebienie jest objawem infekcji błony śluzowej, wywołanej przez grzyb (drożdżak) Candadida albicans. Niekiedy zakażenie wywołują także grzyby z rodziny Histoplasma, Blastomyces i inne grzyby oportunistyczne. Białe podniebienie jest skutkiem zmian chorobowych w postaci pleśniawek. Oprócz jamy ustnej pojawiają się także na języku. Plamki tworzą jednolitą warstwę grzyba w postaci białego kożucha. Gdy infekcja jest rozległa, pleśniawki są widoczne także na łukach podniebiennych, w gardle i na języku. Potrafią zajmować znaczną powierzchnię jamy ustnej – niekiedy podniebienie noworodka potrafi być w pełni białe. Zakażenie może przenieść się również na krtań, tchawicę i oskrzela. Pleśniawki najczęściej pojawiają się u noworodków i niemowląt, rzadziej u starszych dzieci i osób dorosłych. Dziecko może zarazić się pleśniawką od dorosłego. Niekiedy takie zakażenie pojawia się w pierwszych dniach po narodzinach. Zakażenie może wystąpić także jako skutek ssania zainfekowanej matczynej piersi czy oblizanego przez chorą osobę smoczka. W przypadku starszych dzieci przyczyną schorzenia jest osłabienie odporności, przyjmowanie antybiotyków i ząbkowanie. Dowiedz się więcej na temat grzybicy jamy ustnej Objawy pleśniawek w gardle Infekcja objawia się w formie białych plamek, które nie mają kształtu. Z wyglądu mogą przypominać biało-szare pola. Osoba mająca pleśniawki w gardle, bez względu czy jest to dziecko, czy dorosły, odczuwa duży dyskomfort. Nierzadko sprawiają ból. Gdy pleśniawki są łagodne, nie powodują bólu. Z kolei pleśniawki w gardle w ostrej postaci powodują utratę łaknienia, chrypkę, wymioty, a nawet i uczucie niepokoju. Pleśniawki w gardle u dziecka są niekiedy mylone z resztkami jedzenia np. z mlekiem czy twarogiem. Usuwanie pleśniawek u dziecka powoduje ból, gdyż infekcja zamienia się wtedy w krwawiącą nadżerkę. Na początku rozwoju pleśniawki w gardle są niewielkie. Jednak wraz z rozwojem zaczynają zajmować coraz to większe obszary jamy ustnej. Pleśniawki w gardle i ich diagnostyka Polega ona przede wszystkim na szukanie przyczyn schorzenia. W pierwszym etapie lekarz musi wykluczyć inne dolegliwości, nawet takie jak zakażenie wirusem HIV, powodującym różne infekcje oportunistyczne. Zakażenia wywoływane jest przez bakterie, które nie są w stanie zaszkodzić osobom z prawidłowo funkcjonującym układem odpornościowym. Z kolei w organizmie osoby z osłabioną odpornością mogą siać spustoszenie. Kolejnym etapem diagnozowania pleśniawek w gardle jest ustalenie, czy pacjent nie choruje na nowotwór. Jeżeli występują podejrzenie zakażenia przewodu pokarmowego, wówczas konieczne może być wykonanie kolonoskopii i gastroskopii. Dzięki obydwu badaniom możliwe jest ustalenie, czy dana osoba choruje na grzybicę. Diagnostykę pleśniawek w gardle prowadzi się u osób dorosłych, które cierpią na bóle brzucha i nudności. Przyczyny powstawania białego podniebienia u noworodków i starszych dzieci Jedną z nich jest antybiotykoterapia. Przyjmowanie antybiotyków może zniszczyć zarówno bakterie patogenne, jak i ta mające dobroczynne działanie np. bakterie kwasu mlekowego. W związku z tym organizm staje się bardziej podatny na infekcje i zakażenia grzybicze – to prowadzi to powstawania białego podniebienia. Jednak w przypadku noworodków do zakażenia zazwyczaj dochodzi przez drogi rodne. Występowanie białego podniebienia u noworodków wynika także z wysokiej podatności kobiet ciężarnych na infekcje grzybicze. Omawiane schorzenie najczęściej spotyka noworodki (głównie wcześniaków), dzieci po wspomnianej antybiotykoterapii, chorych na nowotwory i osoby po przeszczepach narządów. Usuwanie pleśniawek nie jest skomplikowane, lecz nie warto zwlekać z ich leczeniem. Przyczyną schorzenia jest także niewłaściwa higiena. Dzieje się to, szczególnie gdy dziecko ma kontakt z brudnymi i zakażonymi przedmiotami lub innymi chorymi. Białe podniebienie pojawia się u noworodków ssących zakażony smoczek. W przypadku starszych dzieci infekcja może się pojawić podczas zabawy brudnymi zabawkami lub spożywania źle przygotowanych posiłków. Leczenie pleśniawek u dzieci odbywa się przy użyciu preparatów o działaniu miejscowym. Lekarstwa te jednak należy stosować delikatnie i aplikować za pomocą patyczka higienicznego lub wacika. Niektóre preparaty do leczenia pleśniawek w gardle mają też postać zawiesiny. Sprawdzonym domowym sposobem leczenia jest napar rumiankowy, którym należy płukać usta kilka razy dziennie. Pleśniawki w gardle a grzybica układu pokarmowego Mimo iż pleśniawki są jednym z objawów infekcji grzybiczej, nie należy kończyć leczenia wyłącznie w momencie, gdy już zostaną usunięte. Wskazane jest również przeprowadzenie dokładnej diagnostyki pod kątem układu pokarmowego. Lekarz powinien sprawdzić, jakie ją przyczyny niskiej odporności pacjenta. Trzeba wiedzieć, że gdy grzybica atakuje przełyk, nie daje specyficznych objawów. Mimo to za główne symptomy choroby uważa się: brak apetytu, niestrawność; bóle w nadbrzuszu, utrata masy ciała, odbijanie. Osoby mające pleśniawki w gardle często skarżą się także na biegunki, wzdęcia, bóle brzucha i krwawienie z przewodu pokarmowego. Jeżeli u danej osoby występują te dolegliwości, wskazane jest pobranie od pacjenta wymazu ze zmiany chorobowej i przekazania go na badanie mikrobiologiczne. Wskazane jest także przeprowadzenie badania mikroskopowego i określenie, który rodzaj grzyba wywołał zakażenie. Na czym polega leczenie pleśniawek? Gdy okaże się, że dziecko ma pleśniawki, wskazana jest wizyta u pediatry. Lekarz stwierdza, czy środki grzybicze należy podać choremu miejscowo czy ogólnie. Schorzenie można usunąć mechanicznie np. palcem z nawiniętą nań gazą lub za pomocą preparatu dostępnego w aptece bez recepty. Lekarstwo wciera się w chorą śluzówkę lub podaje kilka kropli na smoczek lub bezpośrednio do buzi dziecka Podczas leczenia należy koniecznie przestrzegać zasad higieny osobistej i myć ręce możliwie jak najczęściej. Zdecydowanie niewskazane jest stosowanie tych samych sztućców co osoba chora, by nie narazić się na zarażenie infekcją. Sposób postępowania zależy także od rodzaju zakażenia. Z kolei gdy smoczek dziecka leżał długo nieużywany, należy go zdezynfekować. Oprócz tego należy pamiętać o kilku ważnych rzeczach: Jeśli nadal karmisz piersią pamiętaj o ich higienie i dokładne mycie . Obejrzyj skórę obu piersi, sprawdź czy infekcja nie rozwinęła się również u Ciebie. W razie potrzeby zmienioną chorobowo skórę posmaruj tym samym preparatem, który stosujesz u dziecka (chyba, że lekarz zaleci inaczej). Unikaj kontaktu ze śluzówkami chorej osoby (stosowanie tych samych sztućców, całowanie się). Zwracaj uwagę na przedmioty, które dziecko wkłada do ust, szczególnie zabawki. np. brudna grzechotka. O wiele trudniejsze w leczeniu są zakażenia grzybicze o charakterze rozsianym. Wówczas terapia jest długa i nie rzadko powoduje skutki uboczne, ponieważ większość preparatów przeciwgrzybiczych silnie oddziałuje na ludzki metabolizm, a co za tym idzie może uszkadzać wątrobę. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem pleśniawki Higiena osobista zakażenia grzybiczne leczenie dzieci układ pokarmowy Najskuteczniejsze sposoby na pozbycie się aft i pleśniawek u dzieci Afty i pleśniawki to częste dolegliwości wieku dziecięcego. Problem ten trapi nie tylko maluszki, ale także ich rodziców. Pleśniawki pojawiają się przede... Przyczyny, objawy i leczenie pleśniawek u dzieci Pleśniawki są infekcją jamy ustnej, która dotyczy nawet 20% ludzi na świecie. Pleśniawki zazwyczaj pojawiają się u małych dzieci i niemowląt w wyniku zakażenia... Monika Wasilonek | Onet. Aphtin - zastosowanie, wskazania, przeciwwskazania, dawkowanie leku na pleśniawki Apthin to lek stosowany na pleśniawki. Wykazuje on ma działanie odkażające, przeciwgrzybicze i ściągające, a więc może być stosowany podczas infekcji grzybiczych.... Pleśniawki Nawracające pleśniawki Dr n. med. Iwona Kuczborska Pleśniawki u niemowlaka - przyczyny, objawy, leczenie Pleśniawki u niemowlaka i starszych dzieci mogą występować na języku oraz błonach śluzowych. Najczęściej wywoływane są przez drożdżaki Candida albicans. Jak się przygotować do e-wizyty u pediatry? Katar, kaszel czy podwyższona temperatura u dziecka to niektóre z objawów wzbudzających uzasadniony niepokój rodziców. Aby poznać diagnozę, nie musimy jednak... Tatiana Naklicka Czego dowiemy się z raportu "Dziecięcy Szpital Przyszłości" Fundacji Digitalizacja, zintegrowana opieka, rozwiązania telemedyczne czy nastawienie na poprawę doświadczeń pacjenta i pracownika to przykłady obszarów, które wyróżniono... Materiały prasowe Czym jest Natamycyna i kiedy należy ją stosować? Natamycyna to tabletki dopochwowe, działające przeciwgrzybiczo. Jest to lek wydawany na receptę, jedna tabletka leku zawiera 25 mg natamycyny. Natamycyna jest... Dezaftan - działanie, wskazania, stosowanie, przeciwwskazania Dezaftan jest medycznym wyrobem mającym za zadanie wspierać gojenie się aft i pleśniawek oraz drobnych ran w ustach najczęściej pojawiających się w skutek... Biały nalot na języku - kiedy się pojawia? Jak uniknąć białego osadu na języku? Biały nalot na języku nie tylko wygląda nieestetycznie, ale może być też objawem choroby. Nalot może pojawiać się u niemowląt, dzieci, a najczęściej u osób... Ryby akwariowe - choroby. Najczęstsza choroba pojawiająca się u ryb akwariowych to ichtioftirioza, nazywana potocznie „rybią ospą”. Zainfekowane ryby pokryte są drobnymi, białymi plamkami. Zazwyczaj najmocniej porażone są płetwy. Szczególnie podatne na chorobę są mieczyki i ich kuzyni (np.: platki).
Witam, W weekend złowiłem karpia na stawie u szwagra. Jednak ryba miała dziwne uszkodzenia/chorobę na sobie. Niżej przesyłam zdjęcia Wydaję mi się, że to pleśniawka ? Ktoś ma inną opinie ? Jedynie oparłem, to na zdjęciach z internetu. Można temu jakoś zaradzić ?
Przyducha ryb w stawie i oczku wodnym . Przyducha ryb występuje nie tylko w akwariach, lecz także w stawach i oczkach wodnych. Może być spowodowana wieloma czynnikami. Najczęstszymi przyczynami niskiego poziomu tlenu są m.in.: duża ekspozycja słoneczna i wysoka temperatura;
Spis treści: Czym jest pleśniawka? Jak wygląda pleśniawka u ryb? Czy pleśniawka u ryb jest zaraźliwa? Pleśniawka – jak leczyć akwarium, a jak hodowlę? Czym jest pleśniawka?Pleśniawka jest powszechnie występującą chorobą ryb. Wywołują ją protisty z rodzaju Saprolegniaceae. Według niektórych klasyfikacji organizmy te są grzybami i w tekście też będą tak określane, choć aktualnie środowisko naukowców i hodowców ryb przychyla się raczej do pierwszej przedstawionej przynależności systematycznej. Ten patogen występuje naturalnie w wodzie i w normalnych warunkach nie wykazuje zjadliwości. Organizmy te żerują na martwych szczątkach organicznych, rzadko tworząc rozbudowane wygląda pleśniawka u ryb?Wszystkie ryby cierpiące z powodu pleśniawki wyglądają podobnie – w miejscu uszkodzenia tkanki albo przynajmniej na obszarze pozbawionym śluzu, rozwija się grzybnia w kolorze białym lub brudnoszarym. Może ona tworzyć albo lekki nalot, albo formy pierzaste w zależności od stopnia zaawansowania procesu chorobowego i warunków początkowym stadium grzyby rozwijają się wyłącznie w miejscu uszkodzenia tkanek, jednak stosunkowo szybko mogą rozprzestrzenić się na większym obszarze, a także szybko zaatakować fizjologiczne to spadek aktywności oraz podejmowanie prób mechanicznego pozbycia się pasożyta poprzez ocieranie się o korzenie, kamienie lub inne podwodne przeszkody. Spada również częstotliwość żerowania i ilość pobieranego pokarmu. Może dochodzić do zmian w upodobaniach ekologicznych danego może rozwijać się również na ikrze, jeśli ta jest niezapłodniona lub obumarła. W związku z tym, że te jajeczka i tak nie będą przydatne, hodowcy są skłonni bagatelizować rozwijającą się w ten sposób pleśniawkę. Jest to poważny błąd, ponieważ po wytworzeniu zwartej kolonii grzyby mogą przechodzić w formę bardziej zjadliwą i tym samym wyraźnie rośnie ryzyko zakażenia ryb, które w innej sytuacji uporałyby się z infekcją pleśniawka u ryb jest zaraźliwa?Trudno mówić o zjadliwości samego pasożyta – jest on obecny w wodzie przez cały czas i zdrowe osobniki bez trudu radzą sobie z nim. Jeśli jednak istnieje przyczyna, dla której więcej ryb w akwarium czy stawie ma uszkodzoną tkankę, to ryzyko masowego zarażenia pleśniawką zdecydowanie rośnie. Zwiększa się ono także z niszach przegęszczonych, gdzie ryby ocierają się o siebie wzajemnie – stąd też pleśniawka stanowi tak duże zagrożenie dla stawów zatem nie można mówić o zaraźliwości w całym znaczeniu tego słowa, na pewno warto zwiększyć czujność, jeśli objawy pojawią się u jednego osobnika lub na złożonej ikrze – natychmiastowe podjęcie środków zaradczych może uratować lokalny ekosystem od – jak leczyć akwarium, a jak hodowlę?Leczenie akwarium, w którym pojawiły się ogniska pleśniawki, jest dość proste. Pierwszym krokiem jest usunięcie pierwotnej przyczyny – będzie to albo ikra z pleśniawką, albo inne ognisko rozwoju pasożyta. Poza tym należy upewnić się, że otoczenie jest bezpieczne dla ryb – że nie mogą one zbyt łatwo zranić się o jakiś element dekoracyjny albo że jeden z osobników nie atakuje pozostałych. Następnie wystarczy podmienić połowę wody w zakażonym zbiorniku, podnieść temperaturę do wymaganego poziomu i w miarę tolerancji gatunków zamieszkujących akwarium, zwiększyć tempo osobniki należy umieścić na wilgotnej ściereczce i przetrzeć zakażone miejsca roztworem nadmanganianu (VII) potasu lub jodyny. Można też zastosować długotrwałe kąpiele w preparatach FMC lub zbiornikach hodowlanych nie ma możliwości zastosowania niektórych z wymienionych wyżej środków prewencji i leczenia ryb, dlatego należy przede wszystkim stale kontrolować parametry wody i w razie konieczności prowadzić odłów sanitarny. Pleśniawka jest też dobrym powodem, by przy planowaniu hodowli uwzględnić gatunki, które żywią się osłabionymi w stawie jest bardzo często następstwem nieodpowiedzialnej polityki catch and release. Zasadniczo nie ma w niej wewnętrznego błędu, natomiast należy edukować wędkarzy o tym, co akwaryści dobrze wiedzą – że niedopuszczalne jest chwytanie ryb gołą ręką, często zresztą suchą. Prowadzi to do usunięcia sporej ilości śluzu i ułatwia wystąpienie infekcji. Ryby wyjmowane z wody najlepiej chwytać w wilgotną ścierkę, a złapanych gołą ręką – nie wypuszczać do u karpi zdarza się dość regularnie – kluczem do jej opanowania jest kontrola parametrów zbiornika i zapewnienie równowagi ekologicznej. Pleśniawka atakuje wyłącznie ryby chore lub osłabione, więc jeśli zostaną one upolowane przez drapieżniki lub choćby rybożerne ptaki, to rozwój choroby w zbiorniku zostanie zahamowany. W hodowlach stosuje się też antybiotyki – zarówno leczniczo, jak i profilaktycznie.
Na Dolnym Śląsku nadal trwa akcja usuwania skutków zanieczyszczenia Odry. Strażacy z pomocą żołnierzy WOT usuwają z wody martwe ryby. W sobotę największa ich liczba - 350 kg - zebrana została z zalewu Bajkał niedaleko Wrocławia. W niedzielę w Parku Szczytnickim służby wyciągnęły ze stawu około 40 kg śniętych ryb.

Pabianiczanie odwiedzający miejskie kąpielisko w Pabianicach zaobserwowali martwe ryby leżące przy brzegu zmartwili się, że to z powodu brudnej wody. Okazuje się jednak, że jedynymi gatunkami ryb, które dobrze sobie radzą w zbiornikach na Lewitynie są ryby drapieżne - szczupaki, okonie i sandacze, którymi stawy są zarybiane. Ale ktoś podrzucił...inne Odłowiliśmy chore ryby, aby sprawdzić na co chorują. To pleśniawka, która nie jest zaraźliwa dla innych ryb naturalnie występuje w zbiornikach ze stojącą wodą - tłumaczy Mariusz Tszydel z Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. - Zaatakowane ryby to karasie i karpie, które nie występują w Dobrzynce zasilającej stawy. Musiały pojawić się z zarybienia przez osoby trzecie. Pleśniawki mogły nabawić się w zbiorniku lub już wcześniej ją uspokaja, że pleśniawka nie jest szkodliwa dla ludzi i zwierząt, a wraz ze wzrostem temperatury zjawisko zarażonych ryb ma zanikać. Kąpielisko ma ruszyć wraz z końcem czerwca. Przed uruchomieniem kąpieliska woda w stawie zostanie jeszcze przebadana.

Większe gatunki. Spośród ryb hodowanych w polskich stawach – zarówno wędkarskich, jak i ozdobnych – szczególne miejsce zajmuje karp.Przedstawiciele tego gatunku mają smukłą sylwetkę, silnie wygrzbieconą w przypadku obfitości pokarmu, i dorastają do ok. 90 cm. Na górnej wardze karp posiada charakterystyczne, krótkie wąsy, dzięki czemu można odróżnić go od karasia. Witajcie moi drodzy. Jak zauważyliście, dziś postaram się podjąć dość trudny i poważny temat. Choroby występujące u ryb mogą być bowiem często sygnałem, że ze środowiskiem wodnym, w danym obszarze, dzieje się coś złego. Być może, rozpoznanie chorej ryby pozwoli Wam zainterweniować, zanim jeszcze będzie za późno. Tematem tym zainteresowałem się nie bez powodu. W zeszłym miesiącu podczas kilkudniowej zasiadki, trafił mi się chory karp. Wyglądał bardzo mizernie, ponieważ na odcinku od pyska do potylicy znajdowała się dość duża narośl, która częściowo zaczynała wchodzić na jedno oko, sprawiając, że to stawało się wyłupiaste. I nie będąc weterynarzem można było stwierdzić, że za jakiś czas prawdopodobnie zaniknie u niego zmysł wzroku. Smutno było mi na to patrzeć, ponieważ był to osobnik ponad 10-letni, a więc swoje już przeżył. Po przeczytaniu kilku artykułów na ten temat stwierdziłem, że narośl była guzem nowotworowym, który może być spowodowany przez kilka czynników – (wspomniane wyżej) środowiskowe, urazowe bądź genetyczne. We wszystkich przypadkach jednak nowotwór może okazać się złośliwy, a więc dawać przerzuty i stopniowo wyniszczać organizm (tak jak u człowieka). Niestety, na guzy u ryb nie ma żadnej rady. Jeśli zdarzy Wam się złowić rybę z naroślą, nie próbujcie jej usuwać. Lepiej wypuścić taką rybę do wody i poinformować najbliższy oddział PZW (dobrze zrobić rybie zdjęcie przed wypuszczeniem).Niestety, nowotwory to nie jedyne utrapienia, z jakimi muszą borykać się ryby: PleśniawkaPleśniawka jest chorobą dotykającą wszystkie gatunki ryb. Jest wywoływana przez grzyby znajdujące się w wodzie, powstające na skutek rozkładu organizmów żywych bądź chociażby zanęty. Stąd tak ważnym jest, by nie przekarmiać ryb w niewielkim łowisku. Zalegające resztki mogą okazać się później źródłem tej nieprzyjemnej choroby. Zazwyczaj grzyby wywołujące pleśniawkę nie stwarzają zagrożenia dla zdrowia ryb. Mogą jednak zainfekować je w wyniku osłabionej odporności lub urazu mechanicznego (np. otarcia czy obicia). Słaba odporność może wynikać chociażby ze źle zorganizowanego transportu narybku, przy zarybieniach, bądź też z innego, nie pleśniawkowego, wirusowego osłabienia organizmu. Urazy mechaniczne mogą z kolei być efektem chociażby niewłaściwego obchodzenia się z wypuszczaną rybą. Rozwojowi pleśniawki sprzyja niska temperatura wody, ponieważ rany dużo wolniej się w niej goją. Pierwszym objawem pleśniawki jest biały, nitkowaty nalot na płetwach. Później choroba rozprzestrzenia się na całe ciało. Ryba staje się ospała i przestaje żerować. Prędzej czy później, prawdopodobnie umrze. Jeśli grzyb rozwinie się na skrzelach – śmierć nastąpi natychmiast. Na szczęście (w nieszczęściu) pleśniawka jest chorobą dotykającą pojedyncze rybia Ospa rybia jest dość trudna do zdiagnozowania we wczesnym stadium rozwoju. Jest wywoływana przez pasożyta rozwijającego się na skórze ryb. W zależności od tego, gdzie ulokuje się pasożyt, ryba może umrzeć szybko (skrzela), lub bardzo wolno i boleśnie. Objawem zaawansowanego stadium choroby są odchodzące od ciała, nawet kilkunastocentymetrowe płaty skóry. Choroba jest na pierwszy rzut oka podobna do pleśniawki, z tym że nie mamy tu do czynienia z białym, nitkowatym nalotem na ciele, ale z białymi plamami, a mówiąc wprost – z surowym, odsłoniętym mięsem. Rozwojowi pasożyta sprzyjają wysokie amplitudy temperatur, więc występuje on raczej w niewielkich zbiornikach, w których woda może szybko oddawać i przyjmować ciepło. Ospa rybia również może prowadzić do śmierci, lecz tak jak pleśniawka, w większości przypadków dotyczy pojedynczych Zwana jest też chorobą bawełnianą. Jak mówi sama nazwa, jest ona powodowana przez bakterie. Te, mnożą się na zainfekowanym organizmie zarówno na zewnątrz jak i zarażając organy wewnętrzne. Co ciekawe, bakterie powodujące flexibakteriozę przebywają na stałe na ciele niektórych ryb, ale infekują ich organizmy dopiero w momencie, gdy pojawiają się ku temu specyficzne warunki. Jednym z nich jest wpuszczenie ryb (np. podczas zarybienia) do zbiornika po długim, ciężkim transporcie. Z niewiadomych mi przyczyn, niektóre osobniki mogą zostać zainfekowane właśnie wtedy przez bakterie. Drugim warunkiem sprzyjającym infekcji, jest słabe natlenienie wody. Jak wiadomo, to może wystąpić rzadko, ale zdarza się, że po zejściu lodu niektóre ryby ulegają infekcji. W zbiornikach naturalnych choroba występuje rzadziej niż w sztucznych stawach hodowlanych. Jednakże, w tym przypadku jedna ryba, przy sprzyjających warunkach, może zarażać inne, stąd flexibakterioza jest bardzo niebezpieczna. Objawem tej choroby są podobne do pleśniawki. Na ciele ryb pojawia się biały nalot, przekrwione plamy, ubytki w skórze. Mogą również odpadać im łuski. Przy tym zarażone osobniki stają się ospałe i chimeryczne. Często pływają ogłupiałe, ignorując otoczenie do tego stopnia, że można by je dosłownie złapać w rękę. Podane powyżej przykłady chorób: nowotwory, pleśniawka, ospa czy flexibakterioza, występują na szczęście dość rzadko w polskich wodach. Warto na wszelki wypadek pogłębiać swoją wiedzę w tym zakresie, czytając internetowe fora czy strony poświęcone wędkarstwu, chociażby , bo informacje które tu podałem z pewnością mogą zostać uzupełnione i rozszerzone przez osoby znające się na tym temacie zdecydowanie lepiej. Równocześnie w razie zauważenia (lub złapania) wyraźnie chorej ryby, warto skontaktować się z najbliższym oddziałem PZW, i w razie potrzeby zostawić rybę i przekazać ją Związkowi/sanepidowi w celu przeprowadzenia specjalistycznych badań. W większości przypadków choroba nie będzie zaraźliwa, ale i tak, prędzej czy później, prawdopodobnie doprowadzi do śmierci zainfekowanej ryby. W tym przypadku nawet zwolennicy C&R powinni mieć na uwadze, że zabranie życia jednej rybie może w niektórych sytuacjach uratować nawet całą populację w zbiorniku. Życzę Wam jednak, abyście nigdy nie spotkali się z chorą rybą. Im mniej takich osobników w naszej wodzie, tym lepiej dla środowiska. Na koniec – nie radzę spożywać zainfekowanych bądź chorowitych ryb. Póki nie jesteście ichtiologami, rozpoznającymi „bezpiecznie” i „niebezpieczne” dla ludzkiego zdrowia choroby u ryb, lepiej nie i do usłyszenia w następnym, bardziej „wędkarskim” już artykule 🙂 5bb49. 120 162 240 339 290 96 178 100 311

pleśniawka u ryb w stawie