Podnajem lokalu mieszkalnego – co to oznacza? Najemca mieszkania czasem decyduje się na to, żeby by je podnająć, czyli oddać do dyspozycji innej osoby lub osób. Nie musi przekazywać całego lokalu zainteresowanemu – może np. sam korzystać z jednego pomieszczenia, a pozostałe oddać do dyspozycji innego lokatora lub lokatorów. O czym mówi interpretacjaNowa interpretacja ogólna MF dotyczy zakresu zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36) Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i z tym przepisem zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji jednak zaznaczyć, że owe zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku świadczenia usług związanych z zakwaterowaniem, gdzie zastosowanie znajduje stawka 8% VAT (art. 43 ust. 20 ustawy o VAT).Warunki zwolnienia z podatku VAT usług wynajmu lokalu mieszkalnego Aby móc zastosować zwolnienie od podatku VAT z tytułu wynajmu/wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalny spełnić należy następujące warunki:wynajmowana lub dzierżawiona nieruchomość musi mieć charakter mieszkalny,wynajem lub dzierżawa dokonywane są na własny rachunek,wynajem lub dzierżawa dokonywane są wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego,Najistotniejszy z punktu widzenia podatnika jest z pewnością punkt ostatni zakładający, iż zwolnienie od podatku VAT przysługuje jedynie podmiotom, które wydzierżawiają swoje nieruchomości na cele to szczególnie istotne znaczenie dla tych przypadków, w których wynajmujący wynajmuje taki lokal mieszkalny nie na rzecz osób fizycznych, które będą w tym lokalu mieszkały, ale na rzecz przedsiębiorcy, którego celem będzie dalszy podnajem takiego lokalu mieszkalnego na rzecz osób trzecich w celu zaspokojenia ich własnych potrzeb mieszkaniowych (w tym np. niekiedy celów mieszkaniowych pracowników najemcy).Jakie były stanowiska sądów administracyjnych oraz organów podatkowych Stanowiska w ww. zakresie były zróżnicowane. Zgodnie z jedną linią orzeczniczą sądów administracyjnych, na którą powołał się MF w omawianej interpretacji ogólnej wyrażoną np. z wyroku NSA z dnia 9 marca 2013 r. (sygn. akt I FSK 1012/12) ww. wynajem powinien polegać opodatkowaniu wg stawki podstawowej. Zgodnie z ww. wyrokiem: Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm., dalej „ w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., nie korzysta ze zwolnienia od podatku usługa najmu na rzecz podmiotu gospodarczego, który nie będąc konsumentem zaspokajającym – w oparciu o tę usługę – własne potrzeby mieszkaniowe, prowadzi wykorzystując najmowany lokal własną działalność gospodarczą w formie wynajmu na cele natomiast z inną linią, prezentowaną w ostatnim czasie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wynajem np. lokali mieszkalnych podmiotom gospodarczym w celu zakwaterowanie pracowników najemcy będącego podatnikiem podatku od towarów i usług mógł korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Jako przykład można podać interpretację z dnia z 1 sierpnia 2019 r. (sygn. z 15 lipca 2019 r. (sygn. ostatecznie stanowisko zajął Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 8 października 2021 r. W interpretacji tej MF wskazał ostatecznie, że:Podsumowując, usługa wynajmu bądź dzierżawy nieruchomości (lub jej części) o charakterze mieszkalnym (np. lokalu mieszkalnego), świadczona przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług na rzecz podmiotu gospodarczego (innego niż społeczna agencja najmu), który wykorzystuje wynajmowaną nieruchomość na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, np. podnajmuje tę nieruchomość innym podmiotom na cele mieszkaniowe, podlega opodatkowaniu z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT. Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT nie ma w tym przypadku zastosowania, gdyż nie jest spełniony warunek dotyczący realizacji celu mieszkaniowego nabywcy świadczenia (podmiotu gospodarczego). Zwolnieniem od podatku jest natomiast objęta usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości (lub jej części) o charakterze mieszkalnym świadczona przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa samym MF uznał, że wynajem lokalu mieszkalnego na rzecz przedsiębiorcy najemcy (z wyłączeniem sytuacji, w której takim najemcą jest społeczna agencja wynajmu) podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT tj. stawką 23%. Taki najemca – przedsiębiorca nie realizuje w ww. lokalu mieszkalnym własnego celu mieszkaniowego, czego wymaga art. 43 ust. 1 pkt. 36) Ustawy o VAT. Tym samym ww. usługa wynajmu lokalu mieszkalnego nie może być traktowana jako zwolniona z dalej? Jeśli chodzi o wynajmujących, którzy do tej pory stosowali się do linii interpretacyjnej organów podatkowych to skoro MF odniósł się w treści interpretacji do tzw. utrwalonej linii praktyki interpretacyjnej, to osoby te co do dotychczasowych rozliczeń powinny być chronione. Natomiast na przyszłość winny rozważyć zastosowanie się do interpretacji ogólnej Interpretacja ogólna Nr Gach Kalkulator opłacalności najmu. Aktualizacja: 1 lipca 2023 r. Skorzystaj z kalkulatora, aby oszacować opłacalność wynajmu mieszkania. Łatwo obliczysz w nim, ile wyniesie Twój zysk z najmu nieruchomości. Wystarczy, że podasz swoje planowane miesięczne przychody, koszty (miesięczne i roczne) oraz składki ZUS. Aktualnie polskie przepisy przewiduje cztery różne rodzaje najmu lokali mieszkalnych. Są to: najem tradycyjny, najem okazjonalny, najem instytucjonalny bez dojścia do własności i najem instytucjonalny z dojściem do własności. Czym te rodzaje najmu różnią w praktyce? Pierwsze trzy rodzaje najmu są obecnie powszechnie wykorzystywane. Czwarty wariant (najem instytucjonalny z dojściem do własności) został pomyślany jako rozwiązanie między innymi na potrzeby programu Mieszkanie Plus. Zarówno najem okazjonalny, jak i najem instytucjonalny zapewnia swobodę dotyczącą np. zasad podwyższania czynszu. W ramach tych rodzajów najmu, nie można jednak swobodnie wypowiedzieć umowy. Osoby godzące się na inny wariant najmu niż tradycyjny, muszą pamiętać, że nie przysługuje im mieszkanie socjalne oraz pomieszczenie tymczasowe. Cztery rodzaje najmu mieszkań. Czym się różnią? Jeszcze stosunkowo niedawno, nie można było mówić, że istnieją różne rodzaje najmu. Obowiązywały bowiem tylko jednolite zasady, które określał kodeks cywilny w połączeniu z ustawą o ochronie praw lokatorów. Sytuacja zmieniła się pod koniec 2009 roku, kiedy do polskiego systemu prawnego został wprowadzony najem okazjonalny. Później pojawiły się dwa rodzaje najmu instytucjonalnego (zwykły oraz z dojściem do własności). Najem okazjonalny został natomiast zarezerwowany tylko dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali. Ta mnogość rodzajów wynajmu sprawia, że niektóre osoby mogą czuć się wręcz zdezorientowane. Właśnie dlatego eksperci portalu postanowili wyjaśnić, czym się różnią poszczególne rodzaje najmu. Poniższa tabela przygotowana przez ekspertów portalu obejmuje cztery rodzaje najmu: najem okazjonalny, najem instytucjonalny z dojściem do własności, najem instytucjonalny bez dojścia do własności oraz najem tradycyjny (wariant najstarszy i inny niż wszystkie pozostałe). „Warto wiedzieć, że niektóre, obowiązujące do dziś zasady tradycyjnego najmu ukształtowały się już w 1965 roku, czyli wraz z wejściem w życie kodeksu cywilnego” - mówi Leszek Markiewicz, ekspert portalu Rodzaje najmu Wynajem z dojściem do własności nadal stanowi rzadkość Z punktu widzenia wielu Polaków, szczególnie ciekawy może być najem instytucjonalny z dojściem do własności przewidujący stopniowy wykup „M” i przeniesienie jego własności po całkowitej spłacie ustalonej ceny (w ramach comiesięcznych dopłat do czynszu). Warto jednak zdawać sobie sprawę, że na razie jest to rzadki rodzaj najmu. Mogą go wprawdzie oferować wszyscy przedsiębiorcy, ale typowo komercyjni wynajmujący raczej nie są zainteresowani takim wariantem wynajmu. „Najem instytucjonalny z dojściem do własności to rozwiązanie przewidziane dla uczestników programu Mieszkanie Plus i osób korzystających w przyszłości z oferty społecznych inicjatyw mieszkaniowych” - tłumaczy Leszek Markiewicz, ekspert portalu Najem inny niż tradycyjny nie oznacza pełnej swobody … Przygotowana tabela pozwala wysnuć ciekawe wnioski dotyczące atrakcyjności, jaką posiadają różne rodzaje najmu z punktu widzenia lokatora (najemcy) oraz wynajmującego. Najemca może być najbardziej zainteresowany tradycyjnym wynajmem, który zapewnia mu chociażby prawo do pomieszczenia tymczasowego po eksmisji i gwarancję mieszkania socjalnego w niektórych przypadkach. „Ważną cechą tradycyjnego najmu jest też ochrona przed nadmiernymi podwyżkami czynszu (patrz art. 8a i 9 ustawy o ochronie praw lokatorów). Wspomnianą ochronę można zrealizować w ramach sporu sądowego” - dodaje Leszek Markiewicz, ekspert portalu Najem okazjonalny oraz instytucjonalny (bez dojścia do własności) to z kolei rozwiązanie dobre dla właściciela lokalu. Wymienione rodzaje najmu pozwalają bowiem na swobodne podnoszenie czynszu wedle klauzul umownych. Pewne znaczenie ma także uproszczona procedura eksmisyjna, której nie spowalnia konieczność oczekiwania na przydział mieszkania socjalnego oraz pomieszczenia tymczasowego. „W przypadku najmu okazjonalnego oraz instytucjonalnego, trzeba jednak pamiętać o konieczności sporządzenia notarialnego oświadczenia o poddaniu się egzekucji przez najemcę” - zaznacza Leszek Markiewicz, ekspert portalu Osoba prowadząca najem okazjonalny dodatkowo musi zgłosić umowę u fiskusa, bo w przeciwnym razie główne zasady najmu będą takie same, jak przy wynajmie tradycyjnym. Co ważne, żaden z analizowanych poniżej rodzajów najmu nie pozwala na szybsze wypowiedzenie umowy z powodu zaległości czynszowych, czyli przed powstaniem trzymiesięcznej zwłoki i upływem dodatkowego terminu miesięcznego na płatność. „W każdym przypadku, termin wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc e skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego)” - podsumowuje Leszek Markiewicz, ekspert portalu Leszek Markiewicz, ekspert portalu

Jeżeli podatnik jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, to nawet jeżeli ma zawieszone wykonywanie działalności i gdyby wynajął lokal "prywatnie" czynność taka podlega opodatkowaniu VAT i jako taka musi być fakturowana (na zasadach ogólnych właściwych dla najmu). Autor: Radosław Kowalski.

Podatnik VAT prowadzi działalność usługową w zakresie produkcji i zakładania paneli ściennych. Dodatkowo od niedawna wynajmuje nieruchomość w ramach najmu prywatnego, poza działalnością. Czy powinien wykazywać najem w deklaracji VAT-7 i w ewidencji VAT? Tak, podatnik powinien wykazywać w deklaracji i ewidencji oprócz swojej dotychczasowej działalności również najem prywatny. Szczegóły w dalszej części artykułu. Podatnikiem VAT może być osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej oraz osoba fizyczna. Te podmioty mogą wykonywać samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Natomiast poprzez działalność gospodarczą należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Powstaje w związku z tym pytanie, czy najem nieruchomości prywatnej możemy uznać za działalność gospodarczą podlegającą VAT. Odpowiedź na to pytanie jest twierdząca. Polecamy: Nowa matryca stawek VAT Polecamy: Biuletyn VAT Najem prywatny jako działalność gospodarcza Najem nieruchomości polega de facto na wykorzystywaniu towaru, w tym przypadku lokalu. Jeżeli więc jest on dokonywany w sposób ciągły dla celów zarobkowych, wówczas stanowi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT. Przy czym za działalność gospodarczą dla celów rozliczeń VAT należy uznać wynajem nieruchomości dokonywany w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, jak i poza tą działalnością, tzw. najem prywatny. Gdy osoba fizyczna prowadzi działalność i wynajmuje prywatny lokal - dla rozliczeń VAT z tytułu wszystkich tych czynności jest jednym podatnikiem. Rozpoczęcie wynajmu stanowi tylko rozszerzenie dotychczasowej działalności podatnika. Stawka VAT dla najmu prywatnego Co do zasady stawka VAT na usługi najmu wynosi 23%. Jeżeli natomiast podatnik wynajmuje na cele mieszkaniowe, może zastosować zwolnienie przedmiotowe, określone w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Zwolnienie to zawiera określone warunki, które muszą być bezwzględnie spełnione: usługa najmu, dzierżawy nieruchomości musi być na własny rachunek, wynajem dotyczy nieruchomości na cele tylko mieszkaniowe, cel wynajmu również musi mieć charakter mieszkaniowy. Jeżeli któraś z tych przesłanek nie jest spełniona, zwolnienie nie będzie miało zastosowania do usługi najmu lub dzierżawy. Wówczas należy taką usługę opodatkować stawką 23%. Najem prywatny na cele mieszkaniowe korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z VAT. Najemca, który oprócz sprzedaży opodatkowanej będzie rozliczał sprzedaż zwolnioną z tytułu najmu, jest zobowiązany wyodrębnić, jakie zakupy są związane tylko z najmem, i od nich nie odliczy VAT. Do zakupów wspólnych będzie mógł stosować proporcję. Gdy w poprzednim roku nie miał sprzedaży mieszanej ustala szacunkową proporcję na podstawie prognozy ustalonej z naczelnikiem urzędu skarbowego (art. 90 ust. 8 ustawy o VAT). Rozliczenie najmu prywatnego w deklaracji i JPK_VAT Jeżeli osoba fizyczna decyduje się w ramach swojej działalności świadczyć także usługi najmu prywatnego nieruchomości, to rozliczenie tej transakcji powinno zostać ujęte odpowiednio w jej deklaracji VAT, jeśli jest czynnym podatnikiem VAT. Nie składa innych rodzajów deklaracji. Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, która podejmuje się jednocześnie świadczenia usług najmu prywatnego, obydwa rodzaje działalności wykazuje i rozlicza w jednej deklaracji VAT, gdy jest czynnym podatnikiem. Jeżeli świadczone przez podatnika usługi najmu prywatnego spełniają warunki do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego i tak ciąży na nim obowiązek rozliczenia transakcji w deklaracji i pliku JPK_VAT. Potwierdził to Dyrektor KIS w indywidualnej interpretacji z 9 października 2019 r. (sygn. 0112-KDIL2- Czytamy w niej, że: (…) świadczone w ww. zakresie usługi najmu, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, to tym samym podlegają one wykazaniu w deklaracji VAT-7. Jeżeli Wnioskodawca wykazuje w deklaracji VAT-7 ww. sprzedaż (tj. wynajem lokali na cele mieszkaniowe), to również jest on zobowiązany wykazać sprzedaż zwolnioną w plikach JPK VAT, bowiem plik JPK VAT jest odzwierciedleniem ewidencji prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług oraz deklaracji. Dlatego podatnik świadczoną usługę najmu, która: korzysta ze zwolnienia z VAT - powinien ująć w poz. 10 deklaracji VAT-7 oraz w pliku JPK_VAT w poz. K_10; w nowym pliku JPK_V7K/JPK_77M będą to pola K_10 i P_10; podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT - powinien ująć w poz. 19 i 20 deklaracji VAT-7 oraz w pliku JPK_VAT w poz. K_19 i K_20; w nowym pliku JPK_V7K/JPK_77M będą to pola K_19 i K_20 oraz P_19 i P_20. Gdy podatnik z tytułu wykonywanej działalności korzysta ze zwolnienia z VAT ze względu na wysokość obrotów, nie wykazuje w deklaracji również najmu - do czasu przekroczenia limitu sprzedaży. Należy pamiętać, że zdaniem organów podatkowych wartość sprzedaży z tytułu świadczenia usług najmu zwolnionych z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT należy uwzględniać przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego (zob. przykładowo pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 lutego 2020 r., sygn. Podstawa prawna: art. 5a, art. 15 ust. 1, 2 i 3, art. 41 ust. 1 i 2, art. 43 ust. 1 pkt 36, art. 109 ust. 1 i 3, art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - z 2020 r. poz. 106; z 2020 r. poz. 568 art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - z 2019 r. poz. 1149; z 2019 r. poz. 1195 Beata Kociańska, ekspert w zakresie VAT Jak zapłacić za ten podatek od wynajmu mieszkania? Bardzo prosto: od kwoty wpłacanej przez najemcę należy obliczyć 8,5%, zaokrąglić do pełnych złotych i wpłacić w następnym miesiącu na konto w Urzędzie Skarbowym. Nie trzeba zbierać faktur, potwierdzeń przelewów, prowadzić zestawień. Czy wynajęcie mieszkania dla członka zarządu stanowi przychód opodatkowany? Coraz częściej spółki decydują się na zapewnienie mieszkania członkom zarządu dla celów służbowych. Takie działanie determinują korzyści ekonomiczne, gdyż bardziej opłacalne wydaje się wynajęcie mieszkania niż rezerwowanie pokoju w hotelu. Zdaniem organów podatkowych, spółki które zapewniają nocleg członkowi zarządu na kilka dni w miesiącu muszą odprowadzać podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnego udostępniania członkom zarządu wynajętego przez nią mieszkania służbowego. Co należy rozumieć przez ?nieodpłatne świadczenie? ? Dotychczas w przepisach podatkowych nie zostało wyjaśnione co dokładnie należy rozumieć przez nieodpłatne świadczenie. Jednak na gruncie wydawanych interpretacji indywidualnych przyjmuje się, że są to wszystkie świadczenia niewymagające opłaty, a także świadczenia, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy. W omawianej sytuacji, organy stoją na stanowisku, że skoro członkowie zarządu nie ponoszą kosztów najmu mieszkania, to otrzymują świadczenie, które powoduje u nich przysporzenie majątku. Zatem wartość świadczenia w postaci wynajmowania mieszkania finansowanego przez spółkę stanowi nieodpłatne świadczenie, które należy zaliczać zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ( z dnia dalej jako: ustawa o PIT) do przychodów z działalności wykonywanej osobiście. W konsekwencji spółka jest obowiązana do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na PIT. Odmienne wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego a Naczelnego Sądu Administracyjnego Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (wyrok z dnia 22 października 2018 r. o sygn. I SA/Gl 683/18) [?] ?udostępnienie wynajętego mieszkania Członkowi Zarządu leży wyłącznie w interesie Spółki, a nie Członków Zarządu, którzy swoje potrzeby mieszkaniowe zaspokajają w innym miejscu i w inny sposób, a gdyby nie konieczność wywiązania się z obowiązków wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania nie mieliby powodu do ponoszenia kosztów wynajmu. Obowiązek zapewnienia prawidłowej organizacji zarządzania spółką prawa handlowego (podobnie jak zapewnienie prawidłowej organizacji pracy) nie może być utożsamiany tylko z zapewnieniem biurka, materiałów biurowych czy pokryciem kosztów eksploatacji samochodu służbowego czy kosztów zużytej energii elektrycznej. Ten obowiązek należy analizować w kontekście konkretnych obowiązków i wynikających z tych obowiązków korzyści dla Spółki. Zapewnienie tej możliwości nie jest korzyścią Członka Zarządu, lecz wypełnieniem przez niego obowiązku prawidłowego organizowania funkcjonowania Spółki. Członek Zarządu (podobnie jak pracownik) nie ma tutaj żadnej swobody w zarządzaniu i rozporządzeniu tym świadczeniem, gdyż wykorzystuje je w konkretnym celu, tj. wykonaniu swoich obowiązków zarządczych. Tym samym nie można mówić o jakimkolwiek “przysporzeniu” lub o “zrefinansowaniu kosztów”, lecz wyłącznie o ich zwrocie.? Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok z dnia 8 października 2021 r. o sygn. II FSK 167/19) uchylił zaskarżony wyrok, a skargę do WSA oddalił, uzasadniając ?iż nie można zgodzić się z poglądem ,że sporne świadczenie jest spełnione wyłącznie w interesie spółki?. Należy wskazać także, że orzecznictwo w podobnych sprawach zmieniło się na korzyść organów podatkowych już jakiś czas temu. Z kolei, Naczelny Sąd Administracyjny nie wykluczył, że trend może się odwrócić. Będziemy Państwa informować o kolejnych rozstrzygnięciach w podobnych sprawach. Cały czas obserwujemy bowiem orzecznictwo sądów administracyjnych.

Najem prywatny i wynajem w działalności gospodarczej w 2023 roku – rozliczenia podatkowe, amortyzacja; Podatki 2023. Wynajem mieszkania w działalności gospodarczej. Czym różni się najem prywatny od najmu w działalności? PIT-28 rozliczenie przychodów z najmu prywatnego za 2022 rok - jak wypełnić, do kiedy złożyć, odliczenia

Najem okazjonalny, instytucjonalny i tradycyjny a podwyżka czynszu. Okazjonalny najem będzie się cechował czynszową swobodą jeśli właściciel mieszkania zgłosi zawarcie umowy do urzędu skarbowego. Strony w ramach najmu okazjonalnego oraz instytucjonalnego, mogą swobodnie ustalać umowne zasady podwyższania czynszu. W wyjątkowych przypadkach, właściciel mieszkania może zostać oskarżony o czynszowy wyzysk w myśl art. 388 kodeksu cywilnego. Rosną czynsze wynajmowanych mieszkań Eksperci niedawno zwrócili uwagę, że na rynku najmu odwrócił się trend cenowy. Widać, że czynsze za wynajem zaczęły dodatnio reagować na wysoki poziom inflacji oraz wzrost cen mieszkań. Można przypuszczać, że w dłuższej perspektywie relacja średniej ceny 1 mkw. lokalu oraz stawki wynajmu za 1 mkw. typowego mieszkania powróci do poziomu sprzed pandemii koronawirusa. Będzie to oznaczało systematyczne podwyżki czynszów. Warto sprawdzić, czy najemcy są dobrze chronieni przed takimi wzrostami stawek czynszowych. Problemem na pewno może być sytuacja osób, które wybrały okazjonalny najem lub najem instytucjonalny. W przypadku tych form wynajmu, nie ma bowiem ustawowych ograniczeń dotyczących skali i częstości podwyżek czynszu. Nieco lepiej prezentuje się położenie osób, które podpisały tradycyjną umowę najmu. Okazjonalny najem: dużo zależy od zgłoszenia do fiskusa Przykład dotyczący podwyżek czynszu udowadnia, że osoby wybierające okazjonalny najem lub najem instytucjonalny, powinny najpierw zapoznać się z obowiązującymi regulacjami prawnymi. Obydwa wspomniane warianty najmu cechują się bowiem nie tylko uproszczoną procedurą eksmisyjną oraz brakiem prawa najemcy do mieszkania socjalnego i pomieszczenia tymczasowego. „Warto również pamiętać, że w przypadku okazjonalnej oraz instytucjonalnej formy najmu, nie obowiązują ograniczenia podwyżek czynszowych wyznaczone przez art. 8a oraz art. 9 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego” - zaznacza Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Jeżeli chodzi o okazjonalny najem, to wyłączenie stosowania przepisów dotyczących podwyżek czynszów oraz innych przepisów typowych dla tradycyjnego najmu zależy od tego, czy właściciel mieszkania w ciągu dwóch tygodni od rozpoczęcia wynajmu powiadomił o zawartej umowie urząd skarbowy (właściwy dla swojego miejsca zamieszkania). Ustawodawca nie przewidział podobnego ograniczenia w przypadku najmu instytucjonalnego. „Warto przypomnieć, że taki najem w przeciwieństwie do najmu okazjonalnego może prowadzić przedsiębiorca” - dodaje Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Wyłączenie ochronnych przepisów z ustawy o ochronie praw lokatorów oznacza, że okazjonalny najem oraz najem instytucjonalny cechuje się swobodą w zakresie ustalania zasad podwyższania czynszu. Oczywiście, właściciel mieszkania powinien w kontekście podwyżek respektować odpowiednie klauzule, które wcześniej zostały wpisane do umowy zawartej z najemcą. „Okazjonalny” wynajmujący ma również obowiązek na żądanie lokatora przedstawić potwierdzenie zgłoszenia najmu w urzędzie skarbowym. „Od takiego zgłoszenia zależy bowiem sytuacja prawna najemcy” - tłumaczy Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Oskarżenia o ewentualny wyzysk trzeba dobrze uzasadnić Swoboda, z jaką wiąże się okazjonalny najem oraz najem instytucjonalny w temacie podwyżek nie oznacza, że wynajmujący może zupełnie swobodnie zmieniać czynsz. Poza ograniczeniami wynikającymi z zawartej umowy, pewne znaczenie ma możliwość oskarżenia właściciela mieszkania o wyzysk. Konkretniej rzecz ujmując, chodzi o zastosowanie artykułu 388 kodeksu cywilnego. „Pozwala on na formułowanie roszczeń związanych z obniżką czynszu w sytuacji, gdy poziom takiego świadczenia pieniężnego jest zupełnie nieadekwatny do oferowanej usługi najmu” - mówi Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Warto jednak pamiętać, że wspomniane roszczenie zwykle wymaga przeniesienia sporu na wokandę, gdzie ciężar dowodu spoczywa po stronie najemcy (według art. 6 kodeksu cywilnego). Przykładem sporu sądowego, w przypadku którego najemca lokalu powoływał się na artykuł 388 kodeksu cywilnego jest ciekawa sprawa zakończona Wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2009 r. (sygn. akt III CNP 42/08). W analizowanej sprawie, sąd stanął po stronie starszej lokatorki oraz jej opiekunki prawnej. „Warto wspomnieć, że główną podstawą powództwa był art. 8a ustawy o ochronie praw lokatorów, a art. 388 KC pełnił rolę uzupełniającą” - informuje Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Tradycyjny najem zapewnia najemcy dużo lepszą ochronę Swoboda dotycząca podwyżek czynszowych, jaką zapewnia okazjonalny najem oraz najem instytucjonalny nie zasługuje na krytykę, ponieważ najemcy w dalszym ciągu mają do wyboru tradycyjny wariant najmu. Co więcej, wciąż jest on dominujący na rynku wynajmu lokali. „Ewentualny wybór najmu okazjonalnego może np. skutkować możliwością wynajęcia w ramach tej samej stawki czynszowej mieszkania, które jest lepiej zlokalizowane lub świeżo wykończone/wyremontowane” - zauważa Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Trzeba przypomnieć, że z punktu widzenia najemcy zalety dotyczące tradycyjnego najmu mieszkania (innego niż okazjonalny najem i najem instytucjonalny) wiążą się z przepisami ograniczającymi częstotliwość oraz wysokość podwyżek czynszowych. Przepisy ustawy o ochronie praw lokatorów wskazują, że podwyżka czynszu i opłat zależnych od właściciela nie może następować częściej niż co pół roku i musi być poprzedzona co najmniej trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia. Lokator może domagać się uzasadnienia dużych podwyżek i kwestionować je w sądzie. Co ważne, co czasu rozstrzygnięcia sprawy sądowej obowiązuje dotychczasowa stawka czynszu. „Takie rozwiązanie chroni najemcę przed skutkami przewlekłości postępowań sądowych” - podsumowuje Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Pamiętaj! Najem okazjonalny to specjalna forma najmu cechująca się uproszczoną procedurą eksmisyjną i brakiem niektórych innych regulacji (dotyczących np. podwyżek czynszu). Taki wariant najmu może oferować jedynie właściciel mieszkania niebędący przedsiębiorcą. Najem instytucjonalny funkcjonuje podobnie, jak najem okazjonalny. Różnica polega na tym, że ta forma najmu jest przeznaczona tylko dla przedsiębiorców prowadzących wynajem mieszkań oraz ich klientów. Tradycyjny najem to domyślny wariant najmu, który pojawił się zdecydowanie najwcześniej. W jego przypadku, znajdują zastosowanie wszystkie przepisy z ustawy o ochronie praw lokatorów. Tylko osoba wybierająca tradycyjny najem, w razie eksmisji ma prawo do pomieszczenia tymczasowego i ewentualnie mieszkania socjalnego. Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Polski Ład. Ściąga dla przedsiębiorców, księgowych, kadrowych (PDF)

Prezes jest nierezydentem i ma miejsce zamieszkania poza siedzibą spółki w miejscowości oddalonej o kilkaset kilometrów (w Niemczech). Spółka wynajmuje dla niego mieszkanie i ponosi koszty wynajmu tego mieszkania (opłaty za czynsz i media). Kwota opłat za wynajmowane mieszkanie nie stanowi dla prezesa przychodu ze stosunku pracy.

Nowy Ład w sposób rewolucyjny zmienia zasady opodatkowania przychodów z najmu uzyskiwane przez osoby fizyczne. Osoby zarabiające na wynajmie mieszkań w ramach tzw. najmu prywatnego, począwszy od 2023 roku, nie odliczą żadnych kosztów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nowy Ład wprowadza bardzo niekorzystne regulacje w tym zakresie i dotknie wszystkie osoby fizyczne, które wynajmują mieszkania prywatnie, czyli poza działalnością gospodarczą. W odniesieniu do przedsiębiorców Nowy Ład wprowadza likwidację prawa do amortyzacji, począwszy od 2023 roku. Początkowo zmiany miały wejść w życie już od 2022 roku, jednak ostatecznie ustawodawcy wprowadzili okres przejściowy i zaczną obowiązywać z rocznym opóźnieniem, czyli od 2023 roku. W związku z wprowadzonymi regulacjami sprawdziliśmy, jak mają one wpływ na możliwe do odliczenia uprzednio koszty remontu mieszkania pod wynajem!Wynajem mieszkań a Nowy ŁadSkala podatkowa to forma opodatkowania, przy której zastosowaniu podatek dochodowy opłacany jest według stawki 17% oraz 32% od nadwyżki dochodu ponad kwotę 120 000 zł (drugi próg podatkowy od 2022 roku został podniesiony do 120 000 zł). Stosowanie skali podatkowej do rozliczenia najmu nieruchomości daje możliwość opodatkowania dochodu, a więc przychodu pomniejszonego o koszty jego uzyskania. Wynajmujący mogą zatem rozliczyć w kosztach w szczególności odpisy amortyzacyjne, wydatki na remont mieszkania, zakup wyposażenia czy odsetki od kredytu. Dzięki temu podstawa opodatkowania, a co za tym idzie, podatek do zapłaty jest 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych„Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23”.Nowy Ład wprowadza zmiany w zakresie najmu prywatnego. Po wejściu w życie zmian, czyli od 1 stycznia 2023 roku, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 (dochody z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy i innych umów o podobnym charakterze), będą opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Do tej pory najem prywatny mógł być opodatkowany, w zależności od wyboru podatnika, według skali podatkowej lub ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Dla podatników dotychczas rozliczających się z najmu prywatnego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych nic się nie zmieni, konsekwencje Nowego Ładu odczują tylko osoby stosujące dotychczas zasady ogólne jako formę opodatkowania najmu prywatnego. Począwszy od 2023 roku podatnicy uzyskujący przychody z najmu prywatnego, czyli poza działalnością gospodarczą, stracą możliwość wyboru jako formy opodatkowania skali podatkowej w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z tego najmu. Jedyną dopuszczalną formą będzie ryczałt od przychodów ryczałtu przy najmie prywatnym wynosi 8,5% od przychodów do 100 000 zł oraz 12,5% od nadwyżki przychodów ponad 100 000 zł rocznie. Ryczałt to uproszczona forma opodatkowania, w której ramach podatek opłacany jest od przychodu, bez możliwości pomniejszenia go o koszty jego uzyskania. Oznacza to, że osoby fizyczne, które wynajmują mieszkania prywatnie, począwszy od 2023 roku, stracą możliwość rozliczania kosztów związanych z wynajmowanymi niższej stawki podatku dla wielu z nich oznacza to wzrost obciążeń z tytułu podatku dochodowego. Na zmianach wprowadzonych w ramach Nowego Ładu stracą podatnicy, którzy ponosili wysokie koszty uzyskiwanych przychodów. Wysokie koszty najmu ponoszą zazwyczaj podatnicy dokonujący odpisów amortyzacyjnych od wynajmowanych nieruchomości, remontujący budynki stanowiące przedmiot najmu czy osoby wynajmujące mieszkania kupione na kredyt. Do tej pory podatnicy mieli możliwość wyboru 1 z 2 form opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu prywatnego. Osoby ponoszące wysokie koszty związane z wynajmem zazwyczaj stosowały skalę podatkową, a wynajmujący niegenerujący wysokich kosztów wybierali jako formę opodatkowania ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Nowy Ład likwiduje zasady ogólne w ramach najmu prywatnego i jako jedyną opcję rozliczenia w tym zakresie pozostawia ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Koszty remontu mieszkania pod wynajem a Nowy ŁadOsoby wynajmujące nieruchomości w ramach najmu prywatnego, począwszy od 2023 roku, będą musiały stosować ryczałt od przychodów ewidencjonowanych jako formę opodatkowania. Po wejściu w życie przepisów podatnicy nie będą mogli już odliczać od podstawy opodatkowania poniesionych kosztów, w tym także kosztów remontu wynajmowanego mieszkania. Oznacza to, że podatnicy osiągający przychody z najmu prywatnego jeszcze tylko do końca 2022 roku mogą obniżyć podstawę opodatkowania o poniesione koszty związane z końcem 2022 roku warto zatem wyczerpać podatkowe korzyści dotyczące najmu. Jeżeli właściciel planuje remont wynajmowanego lokalu, warto rozważyć przyspieszenie decyzji i prac związanych z tym remontem, pozwoli to zaliczyć wydatki do kosztów podatkowych. Jeżeli ewentualne prace remontowe zostaną przeprowadzone w 2023 roku lub później, podatnik nie będzie mógł już ich rozliczyć, ponieważ począwszy od 2023 roku, jedyną dostępną formą opodatkowania przychodów z najmu prywatnego będzie ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, w którego ramach podstawę opodatkowania stanowi przychód, bez pomniejszania go o koszty jego jak w przypadku planowanego w przyszłości remontu mieszkania, jeżeli właściciel rozważa zakup nowego wyposażenia, mebli, sprzętu AGD lub RTV, warto dokonać zakupu do końca 2022 roku. Dzięki temu poniesione wydatki będą mogły zostać zaliczone do kosztów podatkowych w 2022 roku i zmniejszą zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego do wydatki związane z mieszkaniem wynajmowanym prywatnie mogą zostać rozliczone jedynie do końca 2022 roku. Podatnicy uzyskujący przychody z najmu prywatnego stosujący jako formę opodatkowania skalę podatkową mogą zatem zaplanować ewentualne remonty czy doposażenie lokalu na wynajem w 2022 roku, co pozwoli im zaliczyć jeszcze wydatki do kosztów podatkowych i chociaż częściowo ograniczyć straty z tytułu zmian wprowadzonych w ramach Nowego Ładu, mające obowiązywać od 1 stycznia 2023 roku osoby wynajmujące nieruchomości w ramach najmu możliwa do rozliczenia w kolejnych latachStosując zasady ogólne przy rozliczeniu najmu prywatnego, podstawę opodatkowania stanowi przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania. Oznacza to, że podatek dochodowy do zapłaty występuje tylko wówczas, gdy uzyskane przychody przewyższają poniesione koszty związane z nieruchomością. Wysokie nakłady ponoszone na wynajmowaną nieruchomość, jeżeli są wyższe od osiągniętych przychodów z tytułu najmu, powodują zatem wygenerowanie straty. Zgodnie z przepisami podatnicy mają prawo do rozliczenia straty w kolejnych powstanie strata z najmu w czasie stosowania jako formy opodatkowania zasad ogólnych, będzie można ją rozliczyć w kolejnych latach, począwszy od 1 stycznia 2023 roku, po przejściu na opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych z tytułu najmu prywatnego. Rozliczając stratę wygenerowaną podczas opodatkowania według skali podatkowej, podatek dochodowy w przyszłych latach będzie niższy.

Sv4IqcH. 123 433 386 37 468 419 114 260 152

jpk a wynajem mieszkania